Wprowadzona z mocą wsteczną od 1 stycznia 2018 r. nowelizacja przepisów, w oparciu o które opodatkowywano elektrownie wiatrowe zarówno od części budowlanych, jak i niebudowlanych (czego poprawność potwierdził NSA w wyroku 7. sędziów z dnia 23 października 2018 r., II FSK 2983/17), zasadniczo nie powoduje, że powstałe nadpłaty powinny być zwracane z oprocentowaniem. W przypadku większości podatników wyższy podatek wykazywali oni samodzielnie w składanych deklaracjach na podatek od nieruchomości. Skorygowanie takiej deklaracji i złożenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty powoduje, że nadpłata zwrócona w terminie nie podlega oprocentowaniu. Organ podatkowy ma 2 miesiąca od dnia złożenia wniosku na zwrot nadpłaty bez wydawania decyzji, gdy korekta nie budzi wątpliwości albo wydanie decyzji o stwierdzeniu nadpłaty. Gdy decyzja zostanie wydana w tym terminie, a nadpłatę zwróci się w ciągu 30 dni od wydania decyzji, nadpłata także nie podlega oprocentowaniu. Naruszenie wskazanych terminów powoduje naliczanie oprocentowania od dnia złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, nigdy od dnia jej powstania.
Natomiast gdy wyższy podatek był uiszczany na podstawie decyzji, to konieczna jest jej zmiana. Powstała nadpłata zwrócona w terminie także nie podlega oprocentowaniu, gdyż organ podatkowy nie przyczynił się do powstania przesłanki zmiany decyzji.
